Edycja 2024

TADEUSZ KALINOWSKI – „Zieleń”

Szczegóły dotyczące pracy

Autor:
Tadeusz Kalinowski
Tytuł:
„Zieleń”
Technika:
Olej, akryl, płótno
Rozmiar:
46 cm x 55 cm
Rok powstania:
1985
Pochodzenie:
Dar od Fundacji Artystycznej im. Tadeusza Kalinowskiego

TADEUSZ KALINOWSKI (1909 Warszawa-1997 Poznań)

Malarz, scenograf i grafik. Żołnierz Armii Krajowej, brał czynny udział w powstaniu warszawskim.

W latach 1929-1937 studiował scenografię, malarstwo i architekturę wnętrz w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Już w 1939 roku rozpoczął współpracę z najważniejszymi reżyserami międzywojnia jakimi byli: Leon Schiller i Wilam Horzyca. Tworzył scenografię dla prowadzonych przez nich teatrów w Łucku, Łodzi i Lwowie. Współpracę tę kontynuował po wojnie, w Warszawie, Bydgoszczy, Łodzi, Toruniu i Poznaniu do 1953 roku.

Od 1949 organizował działania pierwszej powojennej awangardowej grupy artystów 4F+R (Forma, Farba, Faktura, Fantastyka + Realizm), do której należał wspólnie z m.in. Ildefonsem Houwaltem, Alfredem Lenicą i Feliksem M. Nowowiejskim. W owym okresie pełnił funkcje społeczne, między innymi był dwukrotnym prezesem ZPAP w Poznaniu.

Od roku 1957 do 1961 uprawiał głównie malarstwo w stylistyce informel. Zainteresował się także tzw. „sztuką śmietnika”, tworząc do 1962 roku obrazy z użyciem rozmaitych materiałów gotowych, umieszczanych na powierzchni płótna. W latach 1961-1964 malował kompozycje, które za Leonem Chwistkiem nazywał „obrazami streficznymi”.
Jednocześnie, aż do 1966 roku powstawały jego grafiki, którym Artysta poświęcił kilka lat swego życia. Od połowy lat 60. zwrócił się w stronę tzw. Twardej Abstrakcji Geometrycznej, którą w różnych odmianach (np. obrazy reliefowe, z użyciem światła, dźwięku) uprawiał do połowy lat 70. Po tym okresie wprowadził do swej twórczości pewne wątki malarstwa ornamentacyjnego, prowadząc tym samym swoistą grę z tendencją dekoracyjnego symbolizmu w sztuce.

Tzw. „Okres kalejdoskopowy”, w którym Artysta używał dziecięcego kalejdoskopu jako inspiracji, przypadł na lata 1977-1979, poprzedzają rysunki i malarstwo z użyciem liter. Artysta używał tu między innymi treści nagłówków gazetowych lub powtarzanych mechanicznie rzędów liter, które były namalowane na płótnie. Podobnie obrazy kalejdoskopowe są swego rodzaju kompozycyjnymi składankami.

Od początku lat 80., aż do śmierci w 1997 roku, jego malarstwo zdominowały trzy główne idee plastyczne, które określał jako Układy Otwarte, Wielostronne i Zamknięte. Korzystał wówczas z różnych rodzajów podobrazia, jak np. płótno workowe, lniane, juta czy inne, których powierzchnie pozostawiał częściowo niezamalowane.

Jego prace znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego w Poznaniu, Warszawie i Szczecinie, w Muzeum Śląskim w Katowicach, w Muzeum Okręgowym w Bydgoszczy, a także w kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Austrii, Szwecji i Stanach Zjednoczonych.

Artyści i prace 2024