OTTO HERBIG (1889-1971) GALERIA ARTYKWARIAT – „Dziewczynka ze szklaną kulą”

Szczegóły dotyczące pracy

Autor:
Otto Herbig
Tytuł:
"Dziewczynka ze szklaną kulą"
Technika:
Węgiel drzewny, pastel, akwarela/papier
Rozmiar:
61,5 cm × 48 cm
Rok powstania:
1927
Pochodzenie:
Dar od Galerii Artykwariat

GALERIA ART|YKWARIAT – Otto Herbig (1889 – 1971)

Ideą galerii jest odpowiedź na rosnące zapotrzebowanie na sztukę europejską, dotąd trudno osiągalną na polskim rynku.
Celem Artykwariatu jest szeroko pojęta promocja oraz sprzedaż malarstwa i sztuki użytkowej, pochodzących głównie z XIX i z początku XX wieku, między innymi z Francji, Niemiec, Niderlandów, Anglii, a także z Polski. Popularyzowanie przez Artykwariat sztuki zachodnioeuropejskiej na gruncie polskim, można zaliczyć do działania pionierskiego, dotąd niespotykanego na wewnętrznym rynku.

Galeria podjęła się promocji sztuki europejskiej, łącząc zamiłowanie do sztuki tradycyjnej z nowoczesnym podejściem do jej sprzedaży.

Na tegoroczną aukcję Galeria Artykwariat przekazała pracę autorstwa Otto Herbiga „Dziewczynka ze szklaną kulą”.

Otto Herbig [1889 r. Dorndorf – 1971 Weilheim] – niemiecki artysta, uznawany za jednego z prekursorów ekspresjonizmu w Niemczech. W latach 1909 – 1911 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, tam po raz pierwszy zetknął się z Ekspresjonizmem. W latach 1912-13 studiował w Weimarze w szkole Sztuk Pięknych. 1913 rok okazał się być przełomowym dla jego twórczości, poznał wówczas rzeźbiarza Ernsta Penzoldta, z którym odbył podróż do Paryża, aby w końcu osiąść w Berlinie. Kontakty z firmą rzeźbiarską Penzoldta, w której Herbig poznawał kolejne odsłony Ekspresjonizmu, były kluczowe dla rozwoju stylu artysty.

W czasie I wojny światowej Herbig służył w armii, stacjonował m.in. w Ostendzie, gdzie poznał Jamesa Ensora. W pracach Herbiga z tego czasu odnaleźć można liczne echa wojennych doświadczeń, za przykład posłużyć może m.in. seria później opublikowanych litografii pt. „Die Schaffenden” („Twórcy”). Artysta ożenił się zaraz po wojnie w 1919 roku, w tym czasie jego prace przepełnione są klimatem ciepła domowego ogniska i skoncentrowane zazwyczaj na subtelnej relacji matki i dziecka. Jedne z najbardziej znanych prac z tego okresu to „Odpoczywająca matka” czy „Całująca mama”. Kilka lat później, artysta musiał zmierzyć się z wielką traumą, w 1926 roku umiera jego żona, a po niej, w 1928 r. jego syn Tyl. Ta prywatna walka wniosła widoczną zmianę w styl Herbiga, który od tego momentu cechuje duża emocjonalność.

W latach 1928 – 58 malarz wielokrotnie podróżował do Włoch. W roku 1929 dołączył do grupy artystycznej w Villa Massimo w Rzymie. Nawiązał również kontakty z twórcami należącymi do niemieckiej grupy ekspresjonistycznej Die Brücke. Herbig dołączył do Die Brücke i zaczął prezentować swoje prace na jej wystawach.

Podczas II wojny światowej sztuka Herbiga, podobnie jak i innych modernistów, zakwalifikowana została jako sztuka zdegenerowana i zakazano prezentowania jej w miejscach publicznych. Po wojnie artysta uczył w szkole Sztuk Pięknych w Weimarze. Pod koniec życia Herbig osiadł w Weilheim. Jego prace z tamtego okresu niosą ze sobą smak i styl o proweniencji wypływającej z twórczości grupy Die Bücke. Artysta zmarł w Weilheim w 1971. Prace Herbiga odnaleźć można w kolekcjach wielu europejskich galerii, m.in. Narodowej Galerii Zachodnich Niemiec.

Artyści i prace 2018